« اغلب سعی میکنیم دیگران را راضی کنیم؛ اما آنچه باید بکنیم، شاد کردن است .»
- (پائولو کوئلیو، عطیه برتر)
بچه که بودم، وقتی میرفتم حموم، توی سوراخ هواکش حموم روی دیوار، رد سیمان ها و آجر و رنگ لوله پلیکای هواکش، با هم یه طرح شبیه یه موش درست کرده بود ... من توی دنیای بچگی خودم همیشه میترسیدم برم زیر هواکش ، فکر میکردم شاید این طرح نشون دهنده لونه یه موش باشه یا هر فکر بچگونه دیگه ای ... تصویر یک رویای شوم بود اون موشه ...
چند روز پیش توی حموم ، یهو این به ذهنم رسید، برگشتم به لوله هواکش نگاه کردم ... هیچ موشی در کار نبود، دوباره و سه باره دقت کردم، رفتم زیرش ، ازش دور شدم ... بعد یهو یه چیزی به ذهنم رسید. زانو زدم و روی زانو هام وایسادم تا قدم اندازه بچگی هام بشه ... و موشه پیدا شد ... درست همونقدر کارتونی که توی بچگی هام میدیدمش !!!
بعد فکر کردم توی زندگی ما، همه چیز همینطوره ... رویاها، ارزش ها، هدف ها، ترس ها، حتی لذت ها و محنت هامون ...
کم کم بزرگ میشیم و توی مسیر زندگی جلو میریم، قدمون بلند میشه، زاویه دیدمون عوض میشه و با نگاه جدیدمون، ممکنه ترس ها دیگه وجود نداشته باشن، رویاها احمقانه باشن، ارزش های غلط باشن، هدف ها خوار و بی ارزش باشن ، حتی ممکنه لذت ها همگی در حکم محنت باشن ...
اونوقت به اینجا که میرسین همه چیز توی ذهنتون با هم قاطی میشه ، گذشته و حال و آیندتون با همه رویا ها و ارزش هاش میریزه بهم ... اونوقت با خودتون فکر میکنید اگه چند سال دیگه باز هم زاویه دیدم عوض بشه و دیگه اینها هدف هام نباشن چی ... اگه دیگه از این چیزا که امروز براش میجنگم لذت نبرم چی ... ؟
اینجاست که «نگاه» مهم میشه ... اینجاست که یاد میگیرین همیشه حواستون رو جمع کنید و آینده رو با دقت تحت نظر بگیرین و تا جایی که میشه پیش بینی کنین، که این همه محنت که به خاطر انتخاب های اشتباه گذشتتون کشیدین دوباره پیش نیاد !
و این یکی از بدترین خصوصیات بزرگ شدنه ... اینکه زاویه دید آینده ات غیرقابل پیش بینیه ... چون نمیدونی چند سال دیگه قدت چقدر بلند میشه ... و نمیدونی از اونجایی که نگاهت قرار خواهد گرفت، هنوزم میشه اون موش رو دید یا نه ...
پ.ن1: کلی پی نوشت در نظر داشتم برای این پست ... همه اش یادم رفت ...
پ.ن2: گیر میدین ملتا ! آقاجان اصلا من اگه زیر 1500 شد رتبه ام لُخت میرم تو خیابون ! به ناموسم قسم میرم !! (یعنی در این حد ناممکنه این قضیه :دی)
پ.ن3: بعدشم اینکه آدما رو نباید به محبت بیش از اندازه عادت داد ... اگه یهو خواستی عادی محبت بکنی بهشون برمیخوره اووخ ... !!!
چقدخوب نوشتی در مورد تغییر زاویه دید
خصوصا اون جایی که تونستی دوباره شکل اون موشه رو ببینی!
یکی از معضلات فکری جدی من همینه که این انتخاب الانم(حالا در هر زمینه ای)وقتی بزرگتر شدم دلمو نزنه!
البته به مرور زمان خودمو علاقه مند میکنم بهش!
هوووم همین‌جوری یهو بعد از مدت‌ها گذرم به اینجا افتاد...!
حرفاتو دوست داشتم... ولی عقیده‌م اینه که... گور بابای زاویه‌ی دیدی که تو آینده خواهی داشت. زاویه‌ی دیدِ الانت رو بچسب، با حال، حال کن. با الان، حال کن! اگه الان از موش می‌ترسی، فرار کن ازش که فکرت راحت شه... بی‌خیال این شو که فکر کنی با خودت بگی نکنه این موشه چند سال دیگه واسه‌م مفید باشه؟؟!
فردا کی زنده‌ست کی مُرده که بخواد زاویه‌ی دیدی داشته باشه! :دی
هی پسر دعوت دشی
این یکی از بدترین خصوصیات بزرگ شدنه ...چون نمیدونی چند سال دیگه قدت چقدر بلند میشه ...
عقل ادم با قد ادم نسبت عکس داره
گیر میدین ملتا ! آقاجان اصلا من اگه زیر 1500 شد رتبه ام لُخت میرم تو خیابون ! به ناموسم قسم میرم !! (یعنی در این حد ناممکنه این قضیه :دی)
جان من ادرس بده من بیام اونجا ببینم
میشه "انقدر" ِ منو نشونم بدى؟ :D
وقتی میگی " به چه درد ما میخوره! لااقل کلیپ بذار رو یوتیوب! " بعدشم اون شکلک ذوق مرگه رو که از شدت ذوقمرگی کله‌پا شده میذاری حتما خیلی مشتاقی دیگه ...
هوووم آره..لولوی زیر تخت منم خیلی وقته دیگه پیداش نی.
ببین هروخ خواسی لخت بری تو خیابون بگو من یه دور بیام اصفهان به صورت شاهد و ناظر کامل ماجرا
نمیدونم چرا یه حسی بهم میگه اون پی نوشت آخر آخریه مال منه! یا حسه داره چرت میگه یا تو چرت میگی! ترجیحا گزینه دوم رو انتخاب میکنیم!
من خیلی قبول دارم!
زاویه دید ِ آدما هم مثل علایق و ارزش هاشون هر روز اون چیزیه که می خوان باشه.
ترس ما آدما از آینده و بزرگ شدن و این تغییرات به خاطر اینه که می ترسیم مخالف با ارزش های الانمون باشه.
ولی الان به خودت نگاه کن. تو آینده ی اون سهراب کوچولویی و عقاید و ارزش هاتو دوست داری در حالی که ممکنه توی روز های ١٠ سال پیش سهراب بترسه از اینکه سهراب توی ١٠ سال دیگه قراره چطوری بشه.
ولی خب سهرابِ حال می تونه به سهراب گذشته این تضمین رو بده کخ آیندش ترس و نگرانی نداره .
+ در کل شدیدا لایک یور پست
تو خیابون به چه درد ما میخوره! لااقل کلیپ بذار رو یوتیوب!
اگه اینقدر علاقمندی فیلم و عکساشو برات میفرستم ...
میدونی که خاله زنکا به چپم هستن ... نه ؟