عرفان

رسیدن به خداوند ٬ با او بودن در تمام ابعاد زندگی است ٬ نه فقط در شرایط ممتازی همچون لحظات ارتباط با خدا یا نیایش ! همواره باید خدا را تجربه کرد : به هنگام قدم زدن در جاده ٬ تنفس هوای آلوده ٬ به هنگام شادی ٬ نوشیدن یک نوشابه ٬ به هنگام تلاش برای فهمیدن متنی که در مطالعه اش هستیم .  خداوند آمیخته همه اینهاست. و هر موقعیتی برای درک او و گفتن اینکه : خدا با ماست ٬ مناسب است.

 

(دومین مکتوب ٬ پائولو کوئلیو به نقل از لئوناردو بوف)

از شبنم عشق خاک آدم گل شد

شوری برخاست فتنه ای حاصل شد

 

سرنشتر عشق بر رگ روح زدند

یک قطره خون چکید و نامش دل شد

 

(ابوسعید ابولخیر)

سال نو مبارک

یک سال دیگه هم گذشت با غم ها و اندوه ها و رنج ها و تنهایی های شبانه و اشک ها و شعر ها و در کنارش شاید ! شادی ها و خنده ها !

سال جدید بر همتون خوش

سال نو آمد و روز از نو و روزی از نو                   رنج ها تازه شد و رنج الهی از نو

روز اول که همه سرخوش و خرم بودند               من و دنیا باز هم جنگ و ستیزی از نو

 

رباعی از ابو ظسعید ابوالخیر

آن روز که آتش محبت افروخت ..........عاشق روش سوز ز معشوق اموخت

از جانب دوست سر زد این سوز و گداز ... تا در نگرفت شمع ، پروانه نسوخت

رباعی از ابو ظسعید ابوالخیر

آسمان ابر گرفت ٬ اشک ز مهتاب افتاد / گویی از چشم همه خلق خدا خواب افتاد

وقت آغاز اذان قصه او پایان یافت / قصه چشمه چشم است که بی تاب افتاد

این شعر رو در سوگ مادرم گفتم !

یا حق