آموزگار بد ٬ گفتار را تباه می کند و با بدآموزی خویش خرد زندگی را از اینکه با منش نیک توانگر گردد و ارج و شکوه یابد باز می دارد.
ای مزدا !
تو مارا آموزگار منش نیک باش !
(اوستا:نگارش جلیل دوستخواه ٬ گاتاها ٬ یسنا ٬ هات ۳۲ ٬ بند ۹ )
آن گنبد نورانی مینا اینجاست عشق و سفر و شادی و غمها اینجاست
آرام و روان سوی خدا می آییم والله که آن آخر دنیا اینجاست
دوستمون با عنوان بینام نوشته :
عنوان وبلاگ ایرانی اما محتوای این پست عربی !!!!
از تذکرت ممنون ، اما همونطور که خودت گفتی فقط این پست محتوای عربی داره و در این وبلاگ سعی شده حتی‌المقدور از جملات عربی استفاده نشه ! به هر حال من در شهر (اصفهان) در گروهی به نام آذرخش عضوم که یکی از کارهاش پاسداشت زبان پارسیه !
باز هم ممنون !
بدرود ...
الهی !
وصف تو نه کار زبان است .
عبارت از حقیقت یافت تو بهتان است.
با صولت وصال ، دل و دیدار را چه توان است ؟
حسن تو فزون است ز بینایی من راز تو برون است ز دانایی من
مناجات نامه خواجه عبدالله انصاری (کشف الاسرار ، ج۶ ، ص۴۶۳ )