شادی

انسان ها از زمانی که در غار ها زندگی می کردند ٬ مهمانی داده اند. این نخستین مراسم جمعی ثبت شده است ٬ و سنت خورشید رسالت زنده نگه داشتن آن را تا امروز بر عهده داشته. یک جشن خوب تاثیرات اثیری  زیان آور افراد شرکت کننده را پاکسازی می کند ٬ اما رخ دادن این امر دشوار است.

اندک افرادی برای از بین بردن شعف عمومی کافی اند. اینها خود را مهمتر از دیگران می پندارند و راضی کردن آنها مشکل است چون گمان می کنند اگر نمی توانند خود را با دیگران یک پارچه کنند ٬ وقت خود را در آنجا به هدر می دهند ٬ و در پایان گرفتار فرجامی رنج آور می شوند : معمولا اسیر ارواح اثیری اخراج شده از کسانی که توانسته اند با دیگران یکپارچه شوند ٬ از آنجا خارج می شوند.

به یاد داشته باش که اگر نخستین راه مستقیم به سوی خدا ٬ نیایش است ؛ دومین راه شادی است.

 

(پائولو کوئلیو .... کتاب بریدا )

نظرات 4 + ارسال نظر
ذهن پوچ سه‌شنبه 3 اردیبهشت 1387 ساعت 11:21 ب.ظ http://sange-sabur.blogsky.com

شادی!‌!‌!‌
شاید آشناترین حس غریب من....

ستاره سه‌شنبه 3 اردیبهشت 1387 ساعت 12:40 ب.ظ http://ghampaizi.blogfa.com

سلام خوبی ؟؟؟؟؟؟..کجایی یه سر به من نزنیا خوب؟؟؟؟؟؟///

منتظرم...خوشحال میشم نظر بدی...

شیرین سه‌شنبه 20 فروردین 1387 ساعت 08:49 ب.ظ http://www.tanhaeehayam.blogsky.com

در جوانی آنگاه که رؤیاهایمان با تمام قدرت در ما شعله ور ند خیلی شجاعیم ولی هنوز راه مبارزه را نمی دانیم، وقتی پس از زحمات فراوان مبارزه را می آموزیم دیگر شجاعت آن را نداریم " . پائولو کوئیلودرت

زیبا بود ...

محمد فهندژ سه‌شنبه 20 فروردین 1387 ساعت 03:09 ب.ظ http://www.ottelo.blogsky.com

سلام . وبلاگ خوبی دارید. به ما هم سر بزنید . موفق باشید .

امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.