دل داده ام بر باد ، بر هرچه بادا باد / مجنون تر از لیلی ، شیرین تر از فرهاد
ای عشق از آتش ، اصل و نسب داری / از تیره دودی ، از دودمان باد
آب از تو طوفان شد ، خاک از تو خاکستر /از بوی تو آتش ، در جان باد افتاد
هر قصر بی شیرین ، چون بیستون ویران / هر کوه بی فرهاد ، کاهی به دست باد
هفتاد پشت ما ، از نسل غم بودند / ارث پدر ما را ، اندوه مادرزاد
از خاک ما در باد ، بوی تو میآید / تنها تو می مانی ، ما میرویم از یاد
http://shabzendeha.blogfa.com/post-739.aspx
اینجا رو ببین، که چه اجرای خفنی شده این شعر
این شعره چند جاش تلمیح داشت نه؟ من امروز ادبیات داشتم
راستی عاشق شدی؟