« آه خرد، چرا در سر بددلان جای میکنی، اگر خردی ؟! »
- (سهراب کشی، بهرام بیضایی)
این جمله رو خیلی دوست داشتم ... چیزیه که خیلی فکر آدم رو مشغول میکنه ... و به وضوح بی نظمی عالم رو نشون میده ...
پ.ن1: با یه حکیمی صحبت میکردم چند روز پیش تلفنی ، بعد یه جمله گفت : « من میدونم تو آخرش حیف میشی ! » ... بعد نمیدونم اون جمله بود ، اون حکیم بود، اون تلفن بود، چی بود یهو کل انگیزه ها و اهداف زندگی من رو برگردوند بهم ... دارم بال درمیآرم از خوشحالی ...
پ.ن2: آی حال میده تابستون ، آی حال میده ...
پ.ن3: اینکه نتونی توی اس ام اس دادن پیش قدم بشی، حالا به علت غرور یا ترس یا هرچی، این نشونه خیلی بدیه ... خیلی بد ! اخ ... تف ! :دی
ا ِ ؟ توام فهمیدی !؟
اون سهراب کسی نیس !
تیتیش کشیه !
>:p
اگه حمل بر گاگولی بنده نمیشه یکی برا من توضیح بده اینجا غرض از حکیم چیه؟
کامروا باشی!
خوبه .. هدفمند :پی
با سلام
با علیک !
:دی یادم رفت !! مهمه این :دی !!
آخ گفتی (پ.ن 3)!! بدتر از بده !! ولی من اسمشو ترس نذاشتم !! شایدم باشه !! نمی دونم ... ولی واقعا مزحکه و احمقانه !!!
خوبه که خوشحالی :d